خضوع، خشوع و حضور قلب در ترجمالاخلاق |
گروه وبلاگ: «افعال نماز بهمنزلهی ظرفى است که هدف نماز در آن جاى گرفته است، بنابر این بجا آوردن نماز در حال غفلت از هدف آن، ظرفى را ماند که بىمحتوا است.» به گزارش خبرگزاری قرآنی ایران(ایکنا)، وبلاگ «یا فاطمه(س)» که در سرویسدهندهی بلاگفا بهروز میشود در پست اخیر خود طی یک مطلب دنبالهدار به بررسی خضوع، خشوع و حضور قلب در ترجمالاخلاق پرداخته است. بلاگر با اشاره به اینکه خدا را به نمازى که در آن توجه به هدف نباشد عنایتى نیست، مینویسد: «وَ الَّذِینَ هُمْ فِى صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ»، «فَوَیْلٌ لِلْمُصَلِّینَ الّذِینَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ» در این آیهی شریفه گروهى را نکوهش مىکند در حالى که اعتراف به نمازگزارى آنها مىکند، این نکوهش بخاطر این نیست که آنها نماز را ترک مىکنند بلکه به این خاطر است که در نماز غافلند.» وی با بیان آنچه در روایات آمدهاست یادآور میشود: «پیامبر اکرم(ص) میفرماید: هر کس دو رکعت نماز بخواند و در آن راجعبه چیزى از امور دنیا فکر نکند خدا گناهان گذشتهاش را مىبخشد، همچنین در جایی دیگر میفرمایند: هنگامى که نماز واجبى را به جا مىآورى آن را در وقتش بجاى آر و در آن مانند کسى باش که آخرین نماز عمرش را مىخواند، و مىترسد بعد از این هرگز موفق به خواندن نماز نشود.» بلاگر مسائل باطنى نماز را بر شش بخش برشمرده و خاطرنشان میشود: «حضور قلب، تفهّم، تعظیم، هیبت، رجاء و حیاء مسائل باطنی نماز بوده و منظور از حضور قلب این است که قلب انسان از غیر نماز خالى باشد و گفتار و کردار انسان در آن با هم مقرون بوده و فکر در غیر آنها غوطه نخورد، پس هرگاه فکر انسان از غیر نماز فارغ شود و یاد نماز در قلب بماند و انسان از آن غافل نباشد حضور قلب حاصل شدهاست.» |
منبع: http://www.iqna.ir
نظرات شما: نظر