گروه وبلاگ: «بر اساس باورهاى شیعه سنّت، مشروعیت و حتّى صحت مندرجات و محتویات خود را از موافقت با قرآن و اصول حاکم بر آن به دست مى‏آورد. سند حجیت و اعتبار سنت، قرآن است؛ ولى به هر حال فهم صحیح معارف و وظایف دینى بى‌عنایت به سنت نبوى(ص) و روایات اهل بیت(ع) ممکن نیست.»

به گزارش خبرگزاری قرآنی ایران (ایکنا)، وبلاگ علمدار که توسط رضا طهماسبی در سرویس‌دهنده بلاگفا به‌روز می‌شود، در آخرین پست خود به موضوع نیاوردن اسامی امامان در قرآن اشاره کرده‌است.

بلاگر برای پاسخ‌گوئی به این پرسش دو دلیل «تبیین قرآن توسط پیامبر(ص)» و «تأکید بر روش توصیفی» را آورده و در ابتدا می‌نویسد: «عدم تصریح به خصوصیّت و تعداد و نام امامان موضوعى استثنایى نیست. قرآن خود متکفل بیان تمام مصادیق و جزئیات فروع معارف و دستورالعمل‏ها نیست تا عدم تصریح به نام امامان مورد نظر شیعه امرى خلاف انتظار و غیر موافق با سبک ویژه قرآن باشد.»

وی آیه‌ی 59 سوره نساء با این معنی: «مردم را به اطاعت از خدا و رسول و اولیاى امور فرا مى‏خواند» را آورده و می‌نویسد رسول خدا(ص) درباره على پیرو این آیه می‌فرماید: «هر که من مولا و آقاى اویم، على(ع) مولا و آقاى او است؛ و فرمود من به شما وصیت مى‏کنم درباره کتاب خدا و خاندانم؛ زیرا من از خداى(عزوجل) خواسته‏ام میانشان جدایى نیفکند تا آن‏ها را کنار حوض به من رساند. خدا این خواست مرا برآورد.»

بلاگر با استفاده از یک روایت از امام صادق (ع) در همین مورد به نقل از ایشان می‌آورد: «وقتى براى پیامبر آیه نماز نازل شد، خدا در آن سه رکعت و چهار رکعت را نام نبرد تا آن‏که رسول خدا(ص) آن را شرح داد و آیه حج نازل شد و نفرمود به مردم که هفت دور طواف کنید تا آن‏که رسول خدا(ص) آن را براى مردم توضیح داد.»

در ادامه پست به توصیفی بودن روش قرآن اشاره کرده و اینکه از روش‏هاى جالب توجّه قرآن تأکید بر صفات و ویژگى‏ها و عدم اصرار بر ذکر نام اشخاص است و می‌افزاید: «روش بیان «توصیفى»، به قرآن شادابى و تازگى و دوام مى‏بخشد؛ زیرا در هر قطعه‏اى از زمان زمینه تطبیق افراد و جوامع بر شاخصه‏هاى ذکر شده در قرآن فراهم مى‏شود.»

ادامه‌ی پست را اینجا بخوانید!