جهتگیری و استانداردهای تولید محتوای دینی و قرآنی در فضای مجازی/7 | ||||
گروه وبلاگ: نبود معیارهای استاندارد مشخص در متون قرآنی و استفاده نکردن از فناوریهای نوین ارتباطی در قالبهای بهروز جهانی سبب کاهش تولید محتوای الکترونیکی قرآنی استاندارد در کشورهای اسلامی همچون ایران شدهاست. امروزه حجم اطلاعات یکی از معیارهای اساسی توسعه یافتگی کشورها تلقی میشود و تولید محتوا زمینهای برای دسترسیهای مختلف از سراسر جهان است. در حالی که یکی از مشکلات اساسی در کشور ما نبود محتوای مناسب و کافی است که باید با روشهای علمی و استانداردهای جهانی، برنامهی ملی برای توسعهی محتوا تدارک دیدهشود، زیرا حتی اگر امکان استفاده از شبکههای بسیار پر سرعت در کشور فراهم آید، شبکهها به دلیل نبود محتوا بلا استفاده میمانند. اگر محتوایی استاندارد نباشد امکان به روزرسانی در آن مقدور نیست و توان استفاده از فنآوریهای جدید را در حوزهی چندرسانهای ندارد حتی با تغییر نسخههای مختلف نرمافزاری دیگر قابل استفاده نخواهدبود. استانداردهای تولید محتوا هر روز در دنیا با تغییر و توسعه همراه است و زمانی که مباحث در چارچوب این شاخصها باشد به روزرسانی آنها خود بهخود انجام میپذیرد.
تعیین استانداردهای تولید محتوا باید در چهارچوب خاص و توسط کارشناسان فناوری اطلاعات فراهم شود. بنابراین در تعیین استانداردهای تولید محتوای دینی نیز نظر کارشناسان دینی، به ویژه مراجع مذهبی که نقش تعیینکنندهای در این جریان دارند، دخیل است. مراجع دینی و نهادهای سنتی ترویج دین امروزه با استفاده از قابلیتهای فضای مجازی به این عرصه نقل مکان کرده و ابلاغ و گسترش دین اسلام را در این فضا انجام میدهند. استانداردهای تولید محتوای دینی از جنبه فرمت محتوا و متن به معنای(tex) قابل بررسی است. در حوزه تولید متون دینی و قرآنی همانطور که گفته شد حضور پررنگ مراجه دینی به عنوان پیشروان مؤثر خواهدبود. علاوه بر آن محتوای الکترونیکی دینی استاندارد باید قابلیت دریافت پیامهای الهی و تبدیل، ترجمه و بیان آنها را به زبان قابل فهم مردم داشتهباشد. ادامهدهندگان رسانه دینی نیز باید محتوای رسانهای خود را از وحی بگیرند، ضمن این که این افراد به رسانه، به عنوان یک بنگاه تجاری نگاه نکرده و هزینههای خود را از طریق مشترکان یا آگهی دهندگان تامین نمیکنند. محتوای دینی استاندارد، در رسانهی دینی بر مبنای اقتصاد بازار آزاد یا رسانهی تجاری عمل نمیکند. در فرهنگ دینی همان طور که کار تجاری در مسجد معنا ندارد، رسانه را هم نمیتوان به حوزهی رقابتهای تجاری وارد کرد.
بنابراین وظیفهی محتوای تولید شده در رسانهی دینی، دیندار کردن افراد بیدین نیست؛ بلکه وظیفهی اصلیاش تامین برنامههای آموزشی ، تفریحی، اطلاعرسانی و بسیج اجتماعی برای مؤمنان است. چناچه محتوای الکترونیکی دینی از ویژگیهایی که در متن بالا گفتهشد، استفاده کند، میتواند قابلیت تبدیل شدن به محتوای الکترونیکی دینی استاندارد را داشتهباشد. در بخش فرمت محتوای الکترونیکی دینی نیز همانطور که در ابتدای این مقاله گفتهشد، استفاده از شاخصهای فنی و بهروز تکنولوژیهای نوین ارتباطی ثمربخش است. امروزه بیشتر سایتهای دینی پر مخاطب در جهان از فرمت نرمافزارهای چندرسانهای و طراحی و گرافیک زیبا و جذاب برای جذب کاربران مختلف در فرهنگهای متعدد بهره میجویند. به روز شدن سایتهای دینی به فناوریهای جدیدی همچون «پادکست» در افزایش و سهولت دسترسی کاربران به محتواهای دینی تأثیر بهسزایی خواهدداشت. |
نظرات شما: نظر