سردبیر نشریه «نبأ»: ایجاد مرکز ترجمه‌های قرآن از تحریف تفاسیر قرآن جلوگیری می‌کند
گروه ادب: ایجاد مرکزی برای ترجمه‌های قرآن می‌تواند ترجمه‌ها را با مبانی اجتهادی مطابقت دهد و نگذارد ترجمه‌ها و تفاسیر، خلاف حقایق قرآن در جامعه پخش شود.
«خلیل منصوری» پژوهشگر و مؤلف کتاب «ایمان در قرآن» در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ایران (ایکنا) با بیان این مطلب گفت: اصولاً تحریف چنان‌که قرآن درباره یهودیان گفته است در ترجمه و تفسیر اتفاق می‌افتد نه در تصحیف. حتی می‌گویند که در تورات آن‌گونه تصحیفی انجام نشده و آن چه اتفاق افتاده تحریف است که در معانی رخ می‌دهد.
وی ایجاد مرکزی برای ترجمه‌های قرآنی را یکی از راه‌های جلوگیری از ترجمه‌های نادرست از قرآن کریم دانست و افزود: این مترجمان و مفسران هستند که مفاهیم قرآن را به مردم منتقل می‌کنند. حال اگر ترجمه و تفسیری از قرآن صورت پذیرد که با حقایق قرآنی متضاد باشد، ایجاد نهاد و مرکزی به عنوان مکانی برای امر به معروف و نهی از منکر می‌تواند جلوی این عمل را بگیرد و از تحریف محتوا و معنا باز دارد.
سردبیر نشریه قرآنی «نبأ» ادامه داد: بی‌گمان دشمن ممکن است قرآن را تصحیف نکند، ولی به حتم در تحریف آن از راه ترجمه و تفسیر می‌کوشد و این نیازمند هشیاری و ایجاد مرکز کنترل و ارزیابی است.
مؤلف کتاب «آرامش در قرآن» ایجاد مرکزی برای ارزیابی ترجمه‌های قرآن را الزامی خواند و تأکید کرد: همان‌گونه که برای کنترل، ارزیابی، نگارش و کتابت قرآن مرکز و سازمانی ایجاد شده است، باید مرکز و سازمانی مستقل و یا در سازمان دارالقرآن‌الکریم ایجاد شود تا ترجمه‌ها را کنترل کند.
منصوری با اشاره به انواع ترجمه‌های قرآن یادآوری کرد: ترجمه‌ها انواع و اقسام زیادی دارد که برخی از ترجمه‌ها را باید وفادار به الفاظ دانست. در این ترجمه‌ها شخص تلاش می‌کند معنایی را که از یک لفظ فهمیده منتقل کند و شاید این معنا آن چنان‌که باید نتواند همه مفاهیم آن را لفظ یا متن را منتقل کند و بیشتر ترجمه‌های تحت‌الفظی این‌گونه هستند که وفادار به یک معنای لفظ هستند.
به اعتقاد این پژوهشگر ترجمه‌های تفسیری هم ترجمه نیستند بلکه خلاصه تفسیر هستند و آن هم با توجه به فهم مترجم و استعدادها و ظرفیت‌هایش انجام می‌شود و کاستی‌های خودش را دارد.
وی ادامه داد: ما نباید امید آن را داشته باشیم که کسی بیاید ترجمه کامل از قرآن ارایه دهد؛ بلکه تنها امید به آن است که خلاف مفاهیم قرآنی عمل نکند. قرآن حتی در الفاظ خویش که کلام الهی محسوب می‌شود به گونه‌ای است که قابلیت ترجمه را ندارد و حتی تفاسیر، ناتوان از ارایه معانی و مفاهیم بی‌پایان آن هستند.
منصوری در پایان ترجمه‌های کنونی قرآن را تنها انتقال بخشی از مفاهیم قرآن برشمرد و عنوان کرد: آن‌چه هم‌اکنون در ترجمه قرآن اتفاق می‌افتد بیان بخشی از مفاهیم و معانی است که انتقال می‌یابد و خواننده زبان فارسی با آن آشنا می‌شود؛ زیرا حتی کسانی که زبان عربی زبان مادری آن‌ها هست نمی‌توانند مدعی شوند که قرآن را می‌فهمند و با خوانش آن به همه پیام‌ها و مفاهیم آن دست می‌یابند، حال چه برسد که کسی بخواهد به این مفاهیم و معانی طریق یک مترجم انسانی برسد که بدبختانه در بیشتر موارد حتی مجتهد و مفسر نیستند و بدبختانه‌تر آن‌که حتی با زبان فارسی آشنایی کافی ندارند.
قسمت نخست این گفت‌وگو را اینجا بخوانید
نظرات شما: نظر
