اهتمام مرحوم بی‌آزار به امور قرآنی برنامه‌های فرهنگی را قوت بیشتری بخشیده ‌بود 

مرحوم پدر به‌طرز ویژه‌ای به مسائل قرآنی اهمیت می‌داد و تمام کارمندان سفارت می‌دانستند که سفیر جدید به برنامه‌های قرآنی توجه ویژه‌ای دارد و انجام فعالیت‌های قرآنی گسترده را در رأس برنامه‌های خود قرار‌داده‌ است. بیشترین دغدغه وی پیگیری مسایل فرهنگی بود و هرجا که می‌رفت بیشتر شاهد رونق جنبه‌های فرهنگی آن منطقه بودیم تا سیاسی و اقتصادی.

به گزارش قرآن بلاگ به نقل از خبرگزاری قرآنی ایران (ایکنا) «بشیر بی‌آزار»، پسر مرحوم بی‌آزار ، ضمن بیان این مطلب گفت: اموری را که مربوط به مسایل قرآنی می‌شد، خود به تنهایی انجام‌داده و بهترین پذیرایی را برای کسانی که برای اجرای برنامه‌های قرآنی به کشور محل خدمت وی می‌آمدند، در نظر‌می‌گرفت به گونه‌ای که از گروه‌های سیاسی در همان حد معمول پذیرایی می‌کرد اما گروه‌های قرآنی با استقبال ویژه از سوی وی مواجه‌می‌شدند و حتی رفتار و برخورد صمیمی بی‌‌آزار با سه جوانی که برای اجرای تواشیح آمده بودند، مایه تعجب آنان شد.

وی با تأکید بر نقش بارز مرحوم بی‌آزار در توسعه فرهنگ قرآن‌کریم افزود: او با بودجه شخصی خود هزینه مبلغان و گروه‌های ویژه اجرای برنامه‌های قرآنی به‌ویژه در ماه رمضان را پرداخت‌می‌کرد و حتی هدیه‌های ارزنده‌ای برای قدردانی از این گروه‌ها در نظر می‌گرفت و این خود یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد وی بود و در یونان مرتب گروه‌های قرآنی در نمایندگی‌هایی که وی ریاست آن را عهده‌دار بود در رفت و آمد بودند.

بشیر بی‌آزار در ادامه تصریح‌کرد: مرحوم پدر ابتدا در آلبانی سفیر بود و پس از رو‌ی کار‌آمدن دولت جدید جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان سفیر ایران در بلغارستان انتخاب‌شد و بعد از انجام اقدامات تشریفاتی و دیدار با رییس‌جمهور به محل مأموریت خود رفته و پس از مراجعه به پزشک و تشخیص بیماری توسط وی، تلاش برای معالجه را آغاز‌کرد.

وی اظهار‌کرد: پدر با این‌که در بلغارستان تحت نظارت پزشک بود اما فعالیت خود را ادامه‌داده و آخرین برنامه وی این بود که یک گروه چهارنفره تواشیح برای سال تحویل به اجرای برنامه پرداختند این در حالی بود که در کشورهای دیگر به فعالیت‌های اسلامی توجه‌ چندانی نمی‌شد اما آن مرحوم اهتمام ویژه‌ای به اجرای چنین برنامه‌هایی داشت.

فرزند مرحوم بی‌آزار افزود: ساده‌زیستی و غیر تشریفاتی‌بودن یکی از بارزترین ویژگی‌های وی بود و حتی چند شب پیش از وفات به هیچ عنوان در قید و بند برپایی مراسم پس از وفات نبود و نزدیکان آن مرحوم نیز پس از مرگ پدر برای برپایی مراسمی ساده تلاش‌کردند.

وی در بخش دیگری از سخنان خود به تشریح بخشی از فعالیت‌های مرحوم بی‌آزار در آموزش و پرورش پرداخت و گفت: در دوره فعالیت در این نهاد دولتی روابطش با کارمندان و خانواده‌های آنان که زیرنظر وی بودند به قدری صمیمی و ساده بود که شاید کم‌تر کسی متوجه می‌شد که وی سفیر است؛ آن مرحوم ارتباط نزدیکی با شهیدرجایی داشت و به حکم وی به‌عنوان معاون وزیر آموزش و پرورش منصوب‌شد و آن شهید پس از اطلاع از فعال‌نبودن بی‌آزار در هیچ یک از نهاد‌های دولتی بلافاصله وی را به بخش کارگزینی می‌فرستد؛ این درحالی‌است که حتی برای استخدام معلمی ساده نیز باید مراحل استخدامی طی‌شود.

بشیر بی‌آزار افزود: مرحوم پدر به هیچ وجه خود را متعلق به وزارت خارجه نمی‌دانست با این‌که شاید هشت سال مشاور وزارت خارجه و نزدیک به هشت سال نیز سفیر بود اما همیشه خود را متعلق به آموزش و پرورش می‌دانست و بیشتر به کارهای فرهنگی علاقمند بود.

وی تأکید کرد: مرحوم بی‌آزار مشاور وزیر و دبیر ستاد اقامه نماز وزارت خارجه و مسئول هماهنگی امور خارجه ایثارگران نیز بود وی در انجام وظایف خود ارزش معنوی و پاداش اخروی به بیش از هر چیز اهمیت‌می‌داد و حتی مسئولیت‌های اداری وی را از اقامه نماز جماعت منع نمی‌کرد و همیشه بر برپایی نماز اول وقت و قضانشدن آن تأکید‌داشته و آخرین سفارش و عمل وی قبل از مرگ نیز اقامه نماز بود.

شرکت در مراسم نماز جمعه در کنار علمای اهل سنت

مرحوم بی‌آزار در مراسم نماز جمعه شرکت‌می‌کرد و برای مثال با مسلمانان آلبانی و علمای اهل تسنن بسیار صمیمی و تأثیر شیوه‌های فرهنگی وی بسیار بلندمدت و ریشه‌ای و شاید از هزار فعالیت سیاسی و اقتصادی بیشتر بود، وی سفیر جمهوری اسلامی ایران در یونان نیز بود و در حال حاضر پیشرفت روابط خارجی با این کشور به‌عنوان عضو ثابت اتحادیه اروپا وحتی با بلغارستان مدیون تلاش‌های فرهنگی آن مرحوم است.

پس از فوت مرحوم بی‌آزار دفتری برای ثبت توصیفات شخصیت پدر از منظر مقامات و سفیران کشورهای غربی تهیه شد که برای مثال به امضای وزیر راه آلمان و حتی مدیران کل وزارت خارجه بلغارستان نیز رسید و چنین استقبالی برگرفته از رفتار مناسب وی با همگان بود؛ نگاه بی‌آزار نگاهی فرهنگی بود و حتی با مسئولان سیاسی نیز از دید فرهنگی بحث می‌کرد.

مرحوم بی‌آزار ارادت ویژه ای به ائمه اطهار(علیهم‌السلام) داشت تا جایی که در ده دقیقه آخر حیاتش ذکر امام صادق (ع)(به حق جعفر) در کلامش جاری بود؛ آخرین کار او هم اقامه نماز بود که تیمم کرده و روی تخت بیمارستان نماز خود را اقامه‌کرد.

وی با اشاره به تأکید سفیر سابق ایران در بلغارستان بر نظم در کارها افزود: اهتمام مرحوم بی‌آزار به نظم و ترتیب در زندگی، تعجب همگان را برانگیخته بود، صراحت بیان با تمامی افراد، دیگر ویژگی بارز شخصیتی بی‌آزار بود با وجود این صراحت هرگز کسی ناراحت‌نمی‌شد بلکه همگان از خلوص نیت وی آگاه بودند؛ اگر چه این امر در مسائل سیاسی برای وی مشکل‌ساز بود چراکه برخلاف برخی سیاستمداران که اهداف بلندمدت را در نظر‌می‌گیرند اهل پنهان‌کاری و سیاست‌بازی نبود و حقیقت را فدای مصلحت ‌نمی‌کرد.

پایبندنبودن به مقام‌های دنیوی

وی در ادامه پایبندنبودن به مقام‌های دنیوی را از دیگر ویژگی‌های شخصیتی مرحوم بی‌آزار برشمرد و تأکیدکرد: روزی که به دلیل صراحت بیان حاضر به استعفا از آموزش‌و‌پرورش شد، گفت احساس راحتی می‌کنم و حتی پس از تماس برای تودیع معارفه نرفت و اعلام‌کرد آنقدر راحتم که هیچ‌وقت برای تودیع و معارفه نخواهم‌رفت.

بشیر بی‌آزار از تلاش مرحوم پدر برای حل مسائل و مشکلات مختلف در سفارت‌‌خانه‌ها اظهار‌کرد: وی برای این اقدام با تشکیل جلسه با کارکنان سفارت بی‌ارزش‌بودن زندگی را به آنان گوشزد‌کرده ‌و معتقد بود هیچ‌چیز ارزش زیرپاگذاشتن ایمان و اعتقاد را ندارد.

وی همچنین از مشکلات پیش‌روی آن مرحوم در راستای عملی‌کردن افکار و اعتقاداتش گفت: با وجود محدودیت‌ها و مشکلات گسترده در این زمینه وی آنچه را درست بود انجام داده و به برخورد دیگران و تلاش آنان برای جلوگیری از عمل به اعتقادات توجه‌نمی‌کرد.

بشیر بی‌آزار در پایان این گفت‌وگو با اشاره به تلاش‌های ارزنده پدر در زمینه معرفی ایران و فرهنگ اصیل آن یادآورشد: مرحوم بی‌آزار در زمان اقامت در حیدرآباد هند که به‌عنوان سرپرست سرکنسولگری(رییس نمایندگی ایران) در این منطقه حضور‌داشت، با ساکنان منطقه روابط صمیمانه‌ای برقرار‌کرد و من پس از گذشت سه سال از اقامت وی به آن‌جا رفته و از استقبال صمیمانه ساکنان این منطقه تعجب‌کردم و بعدها متوجه‌شدم که حضور سه‌ماهه آن مرحوم در میان مردم حیدرآباد و خاکی‌بودن وی منجر به چنین استقبالی شده‌است به گونه‌ای که سال‌ها می‌گذرد اما در حال حاضر نیز حتی شخصی ایرانی با حضور در این منطقه متوجه تأثیر شگرف سرپرست سرکنسولگری جمهوری اسلامی ایران در حیدرآباد هندوستان خواهد‌شد.

پسر مرحوم بی‌آزار به‌عنوان آخرین نکته خاطرنشان‌کرد: با حضور حبیب‌الله بی‌آزار در سفارت‌‌خانه‌ها و محافل رسمی جایگاه‌ و‌ مقام افراد رنگ‌باخته و صمیمیت جایگزین شده و رفتار صمیمانه مرحوم بی‌آزار با کارکنان سفارت مایه تعجب همگان بود؛ به گفته یکی از نزدیکان آن مرحوم، وی به مؤسسه قرآنی صاحب‌الزمان این کشور کمک مالی می‌کرد.

یادآوری‌می‌شود مرحوم مهندس حاج «حبیب‌الله بی‌آزار»، سفیر فقید جمهوری اسلامی ایران در کشور بلغارستان و از فعالان احیای فرهنگ قرآن در خارج از کشور، هم‌زمان با پیروزی انقلاب اسلامی مسئولیت‌های مختلفی همچون معاونت وزارت آموزش و پرورش در سه دوره: وزارت مرحوم شهید رجایی، مرحوم شهید باهنر و سپس آقای «پرورش»، وزیر وقت آموزش و پرورش را برعهده‌داشت.

وی همچنین معاون حجت‌الاسلام قرائتی در نهضت سوادآموزی بود؛ سپس به وزارت امور خارجه منتقل شد و در آنجا هم مناصب مهمی به وی محول شد که مهم‌ترین آن‌ها ریاست اداره دانشجویی و بورس‌های تحصیلی بود و برای بورس کردن دانشجویان ایرانی در خارج از کشور فعالیت‌های بسیاری انجام داد.

سفیری ایران در کشورهای یونان، آلبانی و سپس بلغارستان از مهم‌ترین مناصب ایشان در وزارت امور خارجه بود.