با سلام و ادب به تمام دوستان عزیز                                                                                 کد لینک باکس:                         
                                                                                                                                                                             
                                                                                                                                                                                    

در ابتدا از تمام دوستان به دلیل عدم حضورم درچند روز اخیر معذرت خواسته و از تمام دوستانی که به طرق مختلف ابراز محبت نمودند و ما را در رسیدن به اهدافمان دلگرم تر نمودند، تشکر می کنم

در این پست به یکی از سوالات مطرح شده توسط شما می‌پردازم؛ امید است مورد قبول واقع شود.

سوال آیا ارتداد به معنای بازگشت از اسلام است ؟ اگر چنین است ، آیا حکم ارتداد که در اسلام تشریع شده ، مخالف آزادی عقیده و تفکر نیست ؟ (خصوصاً در جایی که شخصی بر اثر تبلیغات دشمنان و عدم برخورداری از پشتوانه فکری مرتد می شود)

پاسخ ارتداد در لغت ، به معنای بازگشتن است و در اصطلاح ، به معنای خروج فرد مسلمان از دین اسلام و برگشتن از ایمان به کفر است . این اصطلاح ، در آیاتی از قرآن به کار رفته است ; از جمله ، آیه 54 سوره مائده که می فرماید : «یَـأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ مَنْ یَرْتَدَّ مِنکُمْ عَن دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْم یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونَهُ... ; ای کسانی که ایمان آورده اید ، هر کس از شما از آیین خود باز گردد (به خدا زیانی نمی رساند) خداوند جمعیتی را می آورد که آن ها را دوست دارد و آنان (نیز) او را دوست دارند.. .» .

و نیز در آیه 217 سوره بقره می فرماید : «وَمَن یَرْتَدِدْ مِنْکُمْ عَن دِینِهِ فَیَمُتْ وَهُوَ کَافِرٌ فَأُوْلَـئِکَ حَبِطَتْ أَعْمَـلُهُمْ فِی الدُّنْیَا وَالاَْخِرَةِ وَأُولَـئِکَ أَصْحَـبُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَـلِدُونَ ; یعنی کسی که از آیینش برگردد و در حال کفر بمیرد ، تمام اعمال نیک (گذشته ) او در دنیا و آخرت ، بر باد می رود ، و آنان اهل دوزخند و همیشه در آن خواهند بود» .

اسلام در مورد کسانی که ایمان آوردند و سپس عدول می کنند و به سوی کفر روی می آورند ، بسیار سختگیر است ; چرا که این عمل ، موجب تزلزل جامعه اسلامی می گردد و نوعی قیام بر ضدّ حکومت اسلامی محسوب می شود و غالباً دلیل بر سوء نیّت است .

حکم سیاسی مرتد برای آن ها که از محتوای آن آگاه نیستند ، ممکن است یک نوع خشونت و تحمیل عقیده و سلب آزادی اندیشه تلقی گردد ; ولی اگر به این واقعیت توجه کنیم که این احکام مربوط به کسی نیست که اعتقادی در درون دارد و در تمام اظهار آن بر نیامده ، بلکه تنها کسی را شامل می شود که به اظهار یا تبلیغ بپردازد و ارتداد او ناشی از شبهات نباشد ، روشن می شود که این خشونت بی دلیل نیست و با مسئله آزادی اندیشه نیز منافات ندارد  البته ناگفته نماند که هر فرد ، قبل از پذیرفتن دین اسلام آزاد است ، فکر کند و بر اساس آن اقدام نماید و اگر کسی نخواهد به دین اسلام بگراید ، به هیچ وجه مورد ستم و جبر قرار نمی گیرد ; ولی اگر به آیین اسلام گروید ، آن گاه حکم مذکور گریبان گیر او خواهد بود . این شیوه برخورد در جامعه نیز ملموس است ; مثلاً تا شخصی عضو سازمانی نشده ، کسی متعرض او نیست ، ولی وقتی در سازمانی عضویت پیدا کرد ، در برابر قوانین آن مقید شده است و همان طور که از امکانات آن استفاده می کند ، باید تاوان اعراض را نیز بپردازد ; بنابراین قانون اسلام درباره مرتد ، کاملاً عقلایی و متین است و بشر نیز در امور اجتماعی خود به گونه های مختلف از این نوع برخوردها دارد .