"اخلاق پیامبران" برگرفته از آیات قرآن به زیور طبع آراسته شد

قرآن: کتاب اخلاق پیامبران برگرفته از آیات قرآن به قلم یعقوب ‌علی گرجی و به همت انتشارات بین‌الملل روانه بازار قرآنی شد.

به گزارش  قرآن بلاگ، به نقل از خبرگزاری شبستان‌ کتاب اخلاق پیامبران به بیان شخصیت پیامبرانی می‌پردازد که در قرآن کریم نام آنها آمده است و از هر یک از این پیامبران، ویژگی بارز اخلاقی آن پیامبر را عنوان می‌کند. در این کتاب علاوه بر بیان صفات اخلاقی پیامبران، برخی موضوعات دیگر مانند صفات برجسته آنان که در مسیر پرفراز و نشیب ابلاغ دعوت و مبارزه با مظاهر شرک و کفر نمایان می‌شود، بیان ‌شده است.

 "اخلاق پیامبران در قرآن"‌ با شمارگان 3 هزار نسخه و به قیمت 21 هزار ریال به تازگی از سوی موسسه انتشاراتی چاپ و نشر بین‌الملل منتشر و روانه بازار قرآنی شده است.

 کتاب‌های "تاریخ اسلام"، "مبانی و روش سید قطب"، "حسین علی"، "آینه‌داران آفتاب" و "مقتل گل سرخ" عناوین دیگر کتاب‌هایی است که توسط چاپ و نشر بین‌الملل در آینده نزدیک منتشر می شود. 

آیه 2 سوره شریفه فتح را توضیح دهید.

خداوند متعال به پیامبرش مى فرماید: ما براى تو پیروزى آشکار و نمایانى دادیم و در هدف و نتیجه این پیروزى مى فرماید:

 (لِیَغفِرَ لَکَ اللّهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِکَ وما تَاَخَّرَ ویُتِمَّ نِعمَتَهُ عَلَیکَ ویَهدِیَکَ صِراطـًا مُستَقیما )

 تا خداوند از گناه گذشته و آینده تو در گذرد و نعمت خود را بر تو تمام گرداند و تو را به راهى راست هدایت کند.

«ذنب» در لغت، یعنى عملى که آثار و تبعات بدى دارد و در عرف مخالفت کردن با تکلیف الهى را گویند.

«مغفرت» در لغت، پوشاندن و پرده افکندن بر روى هر چیز را گویند و در عرف به ترک عذاب در مقابل مخالفت نامبرده گفته مى شود. امّا مراد از این دو کلمه و تفسیر آنها در آیه شریف این است که قیام رسول اکرم(صلى الله علیه وآله) به دعوت مردم به دین اسلام و نهضتش علیه کفر و وثنیت، قبل از هجرت و هم چنین بعد از هجرت و جنگ هایى که بعد از هجرت با کفار مشرک به راه انداخت، از نظر کفار قریش عملى داراى آثار شوم و مصداقى براى کلمه «ذنب» بود و خلاصه عملى حادثه آفرین و مسئله ساز براى دشمنان بود و معلوم است که کفار قریش مادام که شوکت و نیروى خود را محفوظ داشتند، هرگز او را مشمول مغفرت خود قرار نمى دادند; یعنى از ایجاد دردسر براى آن جناب کوتاهى نمى کردند و هرگز زوال ملیّت و انهدام سنت و طریقه خود و نیز خون هایى را که از بزرگان ایشان ریخته شده بود، از یاد نمى بردند و تا از راه انتقام و محو اسم و رسم پیامبراکرم(صلى الله علیه وآله)کینه هاى درونى خود را تسکین نمى دادند دست بردار نبودند، امّا خداوند متعال با فتح مکّه و یا صلح حدیبیه، شوکت و نیروى قریش را از آنان گرفت و در نتیجه، گناهانى را که رسول اکرم(صلى الله علیه وآله) در نظر مشرکان داشت پوشانید و آن جناب را از شر قریش ایمنى داد.

در حدیثى از امام على ابن موسى الرضا(علیه السلام) نقل است که: «مأمون هنگامى که از این آیه سؤال کرد، امام در پاسخ فرمود: هیچ کس نزد مشرکان مکّه گناهش سنگین تر از رسول اکرم(صلى الله علیه وآله) نبود، زیرا آنها 330 بت مى پرستیدند، هنگامى که پیامبراکرم(صلى الله علیه وآله)آنها را به توحید دعوت کرد بسیار بر آنها گران آمد و گفتند:

آیا او همه خدایان ما را تبدیل به یک خدا کرده است؟ چیز عجیبى است... ما هرگز چنین چیزى را از پدران خود نشنیده ایم. این فقط یک دروغ بزرگ است. امّا هنگامى که خداوند متعال مکّه را براى پیامبرش ]بعد از صلح حدیبیه [گشود خداوند فرمود: اى محمّد(صلى الله علیه وآله) ما فتح مبینى را براى تو فراهم کردیم تا گناهان گذشته و آینده اى که نزد مشرکان عرب به علت دعوت به توحید داشتى و دارى ببخشد، زیرا بعضى از مشرکان مکّه تا آن روز ایمان آورده بودند و بعضى ها از مکّه بیرون رفته و ایمان نیاوردند، ولى قادر بر انکار توحید نبودند و لذا گناه پیامبر در نظر آنها نیز با این پیروزى بخشوده شد. هنگامى که مأمون این سخن را شنید عرض کرد: «بارک الله اى ابوالحسن».

معنای انزال چیست؟

تفسیر قرآن مقام معظم رهبری: نکته‌ای در معنای انزال

 در معنای انزال یک نکته‌ی کوتاهی را عرض می‌کنم: انزال یعنی (نازل شدن) از بالا به پائین فرو فرستادن در زبان عربی که می‌گویند نزول باران، چون باران از بالا می‌آید پائین، ( در بالا و پائین مادی و محسوس ) در یک مواردی پائین آمدن محسوس نیست و بالا و پائینی، بالا و پائینی‌ی مادی نیست. در اعتبارت عربی گفته می‌شود که مثلاً: پیام فلان شخص امیر را از محل او نازل کردند (فرو فرستادن) ممکن است آن جایی که امیر در آن ساکن هست یک زیرزمینی باشد، اما نمی‌گویند پیام امیر از زیر زمین بالا آمد اینجا پائین و بالائی مادی مورد نظر نیست، بلکه چون مقام امیر را مقام والایی فرض کرده، می‌گوید: پیام او بر رعیتش که از او پائین‌تر بود نازل شد. (این تعبیر، عربی است) پس نزول قرآن ونزول وحی الهی به این خاطر تعبیر به نزول می‌شود که از ساحت‌الوهیت و از پیشگاه خداوند متعال که یک ساحت والا و بالایی است،‌به سمت انسان که در مرتبه‌ی پائین و نازلی است فرود می‌آید. این یک اعتبار است و به یک اعتبار دیگر که دقیق‌تر است، از اعتبار اول: مفاهیم کلی در کلیت خودشان در حالی که به شکل حقیقت خودشان هستند در یک سطح دست نیافتنی‌اند و اگر بخواهند به مغزهای انسانها منتقل بشوند بایستی به سطح کلمات تنزل کنند سطح حقیقت از سطح کلمات والاتر و بالاتر است. مثلاً: مسئله‌ی وجود خدا، یا وحدانیت خدا که در قرآن مکرر ذکر شده یک حقیقت والایی است، اگر این حقیقت بخواهد به ذهن انسانها منتقل بشوند، محتاج این است که در غالب کلمات قرار بگیرد، یعنی تنزل کند به شکل کلمات و به شکل امواج صوتی که متکی بر دهان و زبان و حنجره‌ی انسانهاست در بیابید و این را می‌گویند نزول.

 معارف الهی از سطح الوهیت و ربوبیت خود که در حد نفس معارف و اصل معارف است، تنزل می‌کند به شکل الفاظ و کلمات در می‌آید و از دل پیغمبر بر زبان پیغمبر جاری می‌شود و از زبان پیغمبر در فضا پخش می‌شود و مستمعین آنرا می‌شنوند و قبل از آنکه به ذهن پیغمبر (ص) بیاید، چون پیغمبر(ص) در مرحله‌ی مادی است و یک بشر است برای اینکه به سطح پیغمبر برسد، باز از سطح ربوبی تنزل پیدامی‌کند (این هم خودش یک تنزل است) و از ساحت پروردگار این معرفت قرآنی فرود می‌آید تا می‌رسد به قلب پیغمبر، یعنی بر پیغمبر نازل می‌شود. پس وقتی معرفت قرآنی به شکل انسان فهم در‌می‌آید این تنزلی است که آن معرفت از جایگاه خود پیدا کرده تا رسیده به سطح قابل دسترسی انسان، و به فرض محال اگر فرض می‌کردیم: بنابود این معرفت را به شکلی در بیاورند که حیوانات هم بفهمند، باز یک تنزل بیشتری لازم داشت، که البته چنین فرضی واقعیت خارجی ندارد، اما چون مرتبه‌ی حیوان پائین‌تر از مرتبه‌ی انسان است، اگر قرار بود این آیات به حیوان هم برسد باز باید از این سطحی که برای انسان قابل فهم و دسترسی هست بیشتر تنزل پیدا می‌کرد، و اگر فرض کنیم که به جمادات هم برسد باز تنزل بیشتری لازم داشت که به این در قرآن اشاره شده می‌فرماید: لوانزلنا هذا لقرآن لرایته خاشعاً متصدعاً من خشیه‌الله (12- حشر)

 اگر ما این قرآن را برکوهی (که یک جماد است) نازل می‌کردیم آنوقت می‌دیدی که کوه در مقابل خدا خاضع می‌‌شد و از خشیت الهی متلاشی می‌گشت، که البته این آیه جزو آن آیات قابل تدبیر قرآن است که خودش هم بلافاصله می‌فرماید: وتلک الامثال نضربها للناس لعلهم یتفکرون: این مثل‌ها را برای انسانها می‌زنیم تا قدری فکر کنند، که متأسفانه فکر و تدبر در آیات قرآن بین مردم ما معمول نیست، ولذا خوب است پیرامون همین آیاتی که الان ما معنی می‌کنیم قدری تأمل کنید و فکر کنید. پس اینکه آیه شریفه می‌فرماید: کسانی که ایمان می‌آورند به آن وحی که بر تو فرستاده شده و همچنین به آنچه پیش از تو فرو فرستاده شده است، این هم یک خصوصیت است.

انتشار ویژه‌نامه اینترنتی عید غدیر در ‌پایگاه اطلاع‌رسانی امام علی(ع) 

‌پایگاه اطلاع‌رسانی امام علی(ع)، ویژه‌نامه عید غدیر را به مناسبت این واقعه تاریخی و دینی در اختیار علاقه‌مندان قرار داده‌است.

 به گزارش  قرآن بلاگ، پایگاه اطلاع‌رسانی امام علی(ع)، ویژه‌نامه عید غدیر را به سه زبان فارسی، انگلیسی و عربی، به مناسبت عید غدیر منتشر کرده‌است.

 روزهاى سرنوشت‏ساز ملى و عیدهاى شادى‏بخش و نشاط آفرین دینى در نظر گاه جامعه‏ها و تمدن‏هاى زنده و آگاه، هر کدام داراى شکوه و اهمیت و ارزش ویژه‏اى است و مردم آگاه به تناسب نقش هر یک از این روزهاى تاریخى در نجات و رستگارى و آزادى و رشد معنوى و اجتماعى آن جامعه و مردم، از دیرباز بر اساس راه و رسم مذهبى و ملى، مردمى و یا منطقه‏اى به این روزها و عیدها بها مى‏دهند.

 روز شکوه‌بار«غدیر» و یا عید غدیر در نظر خدا و پیامبرش و نیز خاندان وحى و رسالت و توحیدگرایان و مسلمانان از ارزش و اهمیت وصف‌ناپذیرى بهره‏ور بوده و همواره به آن سخت بها مى‏دهند و آن را برترین و پر شکوه‏ترین عید مذهبى و دینى مى‏نگرند.

ویژه‌نامه اینترنتی غدیر دارای مطالب متنوع و جامعی در این زمینه است. این ویژه‌نامه اینترنتی دارای بخش‌های مختلفی به شرح زیر است:  

بر کرانه غدیر، خطبه غدیریه، آیات غدیر، حدیث غدیر، خلافت و امامت، غدیر پژوهی، عید غدیر و اعمال آن، علامه امینی و الغدیر، غدیر در زلال ولایت، کتابخانه غدیر، شعر غدیر و نگارخانه

 بخش «عید غدیر و اعمال آن» شامل مطالبی چون، عید غدیر برترین و پرشکوه‏ترین عید اسلامى، عید غدیردر سیره اهل بیت(ع)، نماز عید غدیر، عید غدیر بزرگترین عید اسلامى، فقه غدیر و عید غدیر از دیدگاه ‏علامه جعفر مرتضى العاملى است.

 خلاصه‏اى از واقعه غدیر، غدیر از نگاه چهارده خورشید، فرهنگ نامهاى غدیر، غدیر در دعاها و زیارات و زمینه‏هاى تاریخى حادثه غدیر از عناوین «بر کرانه غدیر» است.

 برنامه‏هاى قبل از خطابه، متن کامل خطبه پیامبر اکرم(ص) در غدیر خم، مراسم بعد از خطبه: بیعت مردان و خطبه غدیریه امیرمؤمنان(ع) در زمان حکومت نیز عناوین اصلی بخش «غدیر،خطبه غدیریه» است.

 کاربران می‌توانند عناوینی چون تبیین نظام سیاسى اسلام در غدیر خم و غدیر و فلسفه سیاسى اسلام را در «غدیر پژوهی» مشاهده کنند.

 «خلافت و امامت» شامل عناوینی چون معانى و مراتب امامت، امامت و بیان دین بعد از پیامبر(ص)، بررسى کلامى مساله امامت، امامت در حدیث غدیر و امام شناسى از دیدگاه شیعه است.

 «علامه امینی و الغدیر» نیز دارای عناوینی چون، علامه امینى غواص غدیر، ویژگى‏هاى الغدیر، الغدیر و فقه التاریخ است.

 علاقه‌مندان می‌توانند شعر و ادبیات غدیر، غدیر در شعر و ادب فارسى و حماسه غدیر در آئینه سرایندگان در بخش «شعر غدیر» است.

 گزیده‏اى از سخنان حضرت امام و مقام معظم رهبرى درباره غدیر و حکومت حضرت على(ع) در اندیشه امام خمینى (ره) از عناوین موجود در بخش «غدیر در زلال ولایت» است.

ویژه‌نامه اینترنتی عید غدیر را اینجا ببینید!

 منبع: خبرگزاری قرآنی ایران(ایکنا)

آیت‌الله طاهری خرم‌آبادی: راه‌اندازی درس خارج تفسیر قرآن در حوزه‌های علمیه از ضروریات است 

آیت‌الله سید «حسن طاهری‌ خرم‌آبادی» ضمن دیدار از مرکز فرهنگ و معارف قرآن دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم با اشاره به غربت غریب قرآن و تفسیر در حوزه‌های علمیه گفت: باید تفسیر قرآن در حوزه‌ها به عنوان درس اصلی تدریس شود و درس خارج تفسیر راه‌اندازی شود.

 به گزارش  قرآن بلاگ به تقل از خبرگزاری قرآنی ایران(ایکنا) در قم، در این دیدار که با حضور حجت‌الاسلام‌والمسلمین «احمد مبلغی» معاون پژوهشی دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم و رئیس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی انجام شد، حجت‌الاسلام‌والمسلمین «یوسفی‌مقدم» سرپرست مرکز فرهنگ و معارف قرآن گزارش کاملی از فعالیت‌های مرکز را ارائه کرد.

 آیت‌الله طاهری خرم‌آبادی با اشاره به غربت قرآن در حوزه‌های علمیه گفت: قرآن بر خلاف اصول و فقه در حوزه‌های علمیه غریب است و تنها با همت محققان و قرآن‌پژوهان به ویژه مراکزی چون مرکز فرهنگ و معارف قرآنی می‌تواند از این غربت غریب بیرون آید.

 وی گفت: از نظرم درباره تفسیر باید کارهای بسیاری انجام شود. هر کسی که می‌خواهد در قرآن و تفسیر وارد شود قرآن را همانند یک کتاب علمی چون مکاسب و لمعه و کفایه مطالعه کند و از نظر ادبیات و از آن اطلاعات کافی به دست آورد آن گاه با تدبر و دقت بسیار زیاد در آیات قرآن اندیشه کند.

 وی با اشاره به مهجوریت قرآن در حوزه‌ها گفت: در حال حاضر قرآن و تفسیر در حوزه‌ها هنوز به شکل دروس جنبی مورد توجه است در حالی که باید همانند فقه و اصول به یک درس اصلی تبدیل شود.

 آیت‌الله طاهری خرم‌آبادی افزود: در گذشته آیت‌الله «خویی» درس تفسیر خارج داشتند که برخی از معاندان تحریک کردند و گفتند که این نشان از ضعف علمی ایشان است و با تبلیغات بسیار آن را به تعطیلی کشاندند. باید در حوزه‌ها همانند درس خارج فقه و اصول درس خارج تفسیر داشته باشیم که اقدام آیت‌الله «وحید خراسانی» که در روزهای چهارشنبه درس تفسیر سوره «یس» دارند یکی از گام‌های نخست بازگشت به قرآن و تفسیر در حوزه‌های علمیه است.

 وی در پایان افزود: باید در حوزه‌های درس‌های قرآن به عنوان درس اصلی آغاز شود و کتبی برای آموزش در مقاطع تحصیلی فراهم آید و در نهایت درس خارج تفسیر نیز آغاز شود. 

«حج فرصتی کم نظیر برای مسلمانان به منظور شناخت آراء و افکار یکدیگر و بررسی مشکلات دنیای اسلام و تبادل نظر در این خصوص است.»[1]
بیانات فوق چکامه ای از سخنان اخیر رهبر فرزانه انقلاب است که  در دیدار کارگزاران فرهنگی و اجرایی حج امسال ایراد فرمودند: در این روزها بخش عظیمی از مسلمانان جهان از اقوام و ملل مختلف و با رنگ ها و نژادهای گوناگون ،باشور و اشتیاق به سوی مرکز عرفان و عشق؛ مکه مکرمه حرکت می کنند و با فراموش کردن همه تفاوتها و اختلاف های ظاهری و قومی و قبیله ای همایشی عظیم را طرح ریزی می کنند .
حاجیان از هر مذهبی که باشند و فارغ از رنگ و نسب و هرگونه برتری ، یک صدا و یک دل در یک زمان و مکان به سوی معبود خود می شتابند و یک صدا، ندای «اللهم لبیک» را سر می دهند و حج مرکزی می شود برای قیام همه مسلمانان جهان که پروانه وار به گرد نماد توحید می چرخند و از برکات آن بهره ها می برند؛ چنان­که قرآن می فرماید:« نخستین خانه‏اى که براى مردم (و نیایش خداوند) قرار داده شد، همان است که در سرزمین مکّه است، که پر برکت، و مایه هدایت جهانیان است.»[2]
قرآن یکى از حکمت‌هاى وجوب حج را منافعی می داند که مسلمانان آن را مشاهده می کنند: «لِیَشهَدوا مَنـافِعَ لَهُم »[3]به نظر مرحوم علامه طباطبایی مهم‌ترین منافع مورد نظر در این آیه، استحکام هرچه بیش‌تر پیوند برادرى و همبستگی میان مؤمنان و نشان دادن قدرت آنان در‌صورت حفظ این یگانگى است[4]؛ و برای تحقق چنین هدف والایی در ایام حج جدال و منازعه حرام شده است.‏[5]
مقام معظم رهبری حج را مظهر وحدت و اتحاد مسلمانان می داند و می فرماید:« حج مظهر وحدت و اتحاد مسلمانان است. اینکه خداوند متعال همه مسلمانان و هر که از ایشان را که بتواند ،به نقطه ای خاص و در زمانی خاص فرا می خواند و در اعمال و حرکاتی که مظهر هم زیستی و نظم و هماهنگی است، آنان را روزها و شب ها در کنار یکدیگر مجتمع می سازد ، نخستین اثر نمایانش،تزریق احساس وحدت و جماعت در یکایک آنان و نشان دادن شکوه و شوکت اجتماع مسلمین به آنان و سیراب کردن ذهن هریک تن آنان از احساس عظمت است.»[6]
[1] . سخنان رهبر معظم انقلاب در تاریخ23/8/1386
[2] . إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذی بِبَکَّةَ مُبارَکاً وَ هُدىً لِلْعالَمینَ ؛آل عمران /96
[3].  حج/28 
[4] . المیزان، ج‌14، ص‌369.
[5] .  لا فُسُوقَ وَ لا جِدالَ فِی الْحَجِّ؛  بقره/ 197
[6] . سخنان مقام معظم رهبری در تاریخ26/3/1370

بنام خدا

یکی از موضوعات مهم در بحث معاد این است که اصلا آیا قرآن هم اشاره ای به  انکار معاد کرده یا نه؟
راستی به نظر شما قرآن ،این آخرین معجزه وحی الهی چطور با این مسئله کنار آمده است؟

پس خوبه که نظر خود قرآن را هم در این باره بدونیم.

قرآن کریم، درباره این موضوع مى فرماید: وَ ضَرَبَ لَنَا مَثَلاً وَ نَسِىَ خَلْقَهُ قَالَ مَن یُحْىِ الْعِظَـمَ .. ( یس/78) و براى ما مثالى زد و آفرینش خود را فراموش کرد و گفت: چه کسى این استخوان ها را زنده مى کند، در حالى که پوسیده است؟

شأن نزول آیه چنین است: یکی از مشرکان به نام «عاص بن وائل» قطعه استخوان پوسیده اى را پیدا کرد و گفت: «با این دلیل محکم به مخاصمه با محمد(ص) برمى خیزم و سخن او را درباره معاد ابطال مى کنم.» آن را برداشت و نزد پیامبراکرم(ص) آمد و گفت: «چه کسى مى تواند این استخوان هاى پوسیده را از نو زنده کند؟» آیات فوق نازل شد و پاسخ دندان شکنى به او و هم فکران او داد.

منظور از «ضرب المثل» در این جا «ضرب المثل» عادى و تشبیه و کنایه نیست، بلکه بیان استدلال و ذکر مصداق، به منظور اثبات یک مطلب کلى است.

آرى این فرد خیره سر و مغرور فکر مى کرد، دلیل محکمى براى نفى معاد پیدا کرده است و پیامبر اکرم(ص) هیچ پاسخى در برابر این منطق نخواهد داشت، ولى قرآن کریم در پاسخ به او مى فرماید: اگر آفرینش خویش را فراموش نکرده بودى، هرگز به چنین استدلال واهى و سستى دست نمى زدى! (بقره، آیه259 )

 http://www.  adleelahi.parsiblog.com

حمادبن عثمان از حضرت صادق(علیه السلام) پرسید: مصحف فاطمه(علیها السلام) چیست؟

حضرت فرمود: «چون خداى تعالى جان پیامبر را گرفت، فاطمه(علیها السلام) از وفات آن حضرت تا آن جا اندوهناک شد که جز خداى عزوجل نداند. خدا فرشته اى را فرستاد تا فاطمه را تسلیت دهد و با او حدیث گوید. از این پیش آمد به على(علیه السلام) شکایت کرد (چون هراس آور بود و گفته هاى او از دست مى رفت) حضرت فرمود: هر وقت احساس کردى که فرشته اى فرود آمده و آوازش را شنیدى، به من خبر ده، و پس از آن على(علیه السلام) آنچه را از فرشته مى شنید، مى نوشت تا این که مصحفى از این نوشته ها درست شد.»

از مجموع روایات چنین فهمیده مى شود که مصحف حضرت فاطمه سخنى از اسرار علم است که در آن کلمه اى از قرآن نیست و چیزى از حلال و حرام در آن وجود ندارد; بلکه حاوى امثال، حکم، موعظه ها، سخنان عبرت آمیز و اِخبار از پیش آمدهاى آینده است، بنابراین، مصحف حضرت زهرا(علیها السلام) از سلک مصحفهاى قرآنى بیرون و اگر هم نام «مصحف» داشته است، جزء مصاحف قرآنى به حساب نمى آید. این مصحف بعد از حضرت زهرا نزد امامان معصوم(علیهم السلام)و الآن نزد امام زمان (عجل الله تعالى فرجه الشریف) است.

بنابراین، امام حسن و امام حسین(علیهما السلام)، مصحفى که منتصب به آن ها باشد، ندارند، الاّ این که همان مصحف حضرت فاطمه(علیها السلام)در دست آن ها نیز وجود داشته است.

********************

پاورقی ها:

1. اصول کافى، کلینى(رحمه الله)، ج 2، ص 237، انتشارات اسوه.

2. اصول کافى و بحارالانوار، ج 43، ص 79 و 80.

3. براى آگاهى بیشتر علاوه بر آن چه در متن آمده ر.ک: تاریخ قرآن، دکتر رامیار، ص 3

http://www. tarikhequran.parsiblog.com

قبولى نماز مردم آزار:
            خواهر خوبم پرسش سوّمت نیز پرسش جالب و مهمى بود. نوشته اى: «اگر کسى خیلى باایمان باشد ولى حقّ دیگران را ضایع کند، آیا نماز و روزه آن شخص قبول است؟» خواهرم! اگر کسى واقعاً با ایمان باشد حق دیگران را ضایع نمى کند. نشانه ایمان فقط نماز و روزه نیست. پیامبر عزیز ما فرموده اند: «مَنْ آذى مؤمِناً فَقَد آذانى.» ; هرکس مؤمنى را اذیّت کند مرا اذیّت کرده است.»   آیا باور مى کنى کسى ایمان داشته باشد ولى با آزار دیگران، رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم)را اذیّت کند؟! پس کارهاى بدى که گاه از بعضى آدم هاى نماز خوان مى بینى، به خاطر سستى ایمان آن هاست و حتماً در قبولى نماز آن ها تأثیر خواهد داشت. امام صادق(علیه السلام)فرموده اند: «هر مؤمنى که نسبت به برادر دینى اش نیّت بدى داشته باشد، خداوند عمل او را قبول نمى کند.»
خدانگهدار

http://www. porsman.parsiblog.com